Afghanistan en de uitlevering van Trabelsi aan de VS : wanneer stopt België de oorlog ?
http://www.kifkif.be/page?&orl=1&ssn=&lng=1&page=andereopinies&are=2984
De Britse schrijver Tariq Ali schreef in een opiniestuk in the Guardian (30 juli) dat de Amerikaanse militaire documenten die gepubliceerd werden op Wikileaks.org aantonen dat het «verzet zich heeft verspreid tot in elke uithoek van Afghanistan». Hij deed een oproep aan Obama om « alle drogredenen om deze oorlog te voeren aan de kant te schuiven en hoogdringend een exit-strategie te ontwikkelen ».
In Nederland is zo'n exit-strategie alvast een feit.
Na 4 jaar, 24 dode soldaten en 140 gewonden kwam op 20 februari 2010 een eind aan de Nederlandse deelname. De Nederlandse regering viel toen ze moest beslissen om haar troepen tot augustus 2011 in de Uruzgan te houden. Met als resultaat dat de Nederlandse militairen op 1 augustus het commando van de regio overdroegen aan de Australische en Amerikaanse troepen en terugkeren naar Nederland.
België daarentegen lijkt meer en meer te verzinken in het moeras van « de wereldwijde oorlog tegen de terreur ». Het kernkabinet besliste er op 19 maart 2010, op Amerikaanse vraag en zonder parlementair debat, de al zeven jaar durende Belgische deelname aan de Afghaanse oorlog te verlengen tot eind 2011. De oppositiepartijen spraken van een « knieval voor de Amerikanen ». Onze regering viel op 6 mei... maar dan wel over BHV, en niet over Afghanistan. Een maand later gaf de Belgische Justitie een positief advies op de Amerikaanse vraag tot uitlevering van de voetballer-terrorist Nizar Trabelsi. Trabelsi werd op 13 september 2001 in Brussel aangehouden en tot 10 jaar opsluiting veroordeeld voor het beramen van « een terroristische aanslag tegen de militaire basis van Kleine Brogel ». Trabelsi heeft deze plannen bekend en is intussen bijna aan het eind van zijn gevangenisstraf. Op basis van het positief gerechtelijk advies voor zijn uitlevering overlegt onze minister van justitie nu met zijn Amerikaanse tegenpartij onder welke voorwaarden die uitlevering kan plaatsvinden.
Niemand betwist dat België aanslagen op zijn grondgebied moet verhinderen en strafbare feiten ook daadwerkelijk moet bestraffen. Maar die repressie klinkt vals als België geen ondubbelzinige, van Amerika onafhankelijke vredespolitiek ontwikkelt. Zo zou België er op de eerste plaats mee moeten stoppen zelf deel te nemen aan oorlogsterreur en net als Nederland zijn troepen uit Afghanistan moeten terugtrekken. Zo zou België de Amerikaanse atoombasis van Kleine Brogel moeten sluiten, zoals al jaren door de vredesactivisten wordt bepleit, op basis van artikel 2 van het nonproliferatieverdrag voor nucleaire wapens.
En wat met de gevangenen ? In de 'oorlog tegen het terrorisme' schoven de Verenigde Staten alle internationale normen en conventies inzake de behandeling van gevangenen opzij. Foltering, kidnapping, onbeperkte detentie zonder vorm van proces, geheime gevangenissen en uitlevering werden er sinds 9/11 een officële politiek. Volgen wij de Amerikanen ook op dat vlak ? Of denken we dat een behandeling die de rechtstaat en de mensenrechten respecteert, die kiest voor discussie en overleg uiteindelijk meer effectief zal blijken en een rechtvaardige vrede en veiligheid dichterbij zal brengen ? De Tunesiër Trabelsi kreeg in België de draconische straf van 10 jaar effectieve gevangenisstraf voor een plan, niet voor een daad. Van die 10 jaar heeft hij er dit jaar 9 uitgezeten. In de meest harde detentievoorwaarden die er in België denkbaar zijn, jarenlange isolatie incluis, en zonder één minuut strafvermindering. Voor dit terroristisch plan is Trabelsi niet alleen in België veroordeeld, maar werd hij achteraf ook in Tunesie tot 20 jaar veroordeeld. In de VS wacht hem, indien hij schuldig wordt bevonden voor nog steeds voor dezelfde feiten (« het beramen van moord op Amerikaanse burgers door het gebruik van massavernietigingsapens en lidmaatschap van een terroristische organisatie »), een straf van – zo staat te lezen in een document van het Amerikaanse ministerie van justitie aan de Belgische justitie - « two times life without parole ». Maar ook indien hij niet schuldig wordt bevonden is er de mogelijkheid dat hij toch levenslang wordt vastgehouden omdat hij een « gevaar voor de VS » betekent. Hetgeen vandaag geldt voor tientallen « enemy combatants ». Door het licht op groen te zetten voor zijn uitlevering aan de VS tekent de Belgische justitie Trabelsi's sociale doodvonnis. Het contrast met de overwegingen, die het Europees Hof voor de Mensenrechten maakt, is groot. Dit besliste op 6 juli 2010 de uitlevering van 4 in Groot-Brittanië voor terrorisme vastgehouden personen aan de VS alvast te verbieden omdat het eerst onderzoek en antwoord wil op de vraag : « is de lengte van hun mogelijke straf en, in dat geval, hun later verblijf in een 'maximum security prison' een schending van artikel 3 van de Europese Conventie van de Rechten van de Mens ? ». België zou zich tenminste dezelfde vragen moeten stellen. Met een Belg als president van de Europese Unie en een Belgisch premier voor zes maand aan het hoofd van de Europese Ministerraad zou België Europa op één lijn kunnen brengen. De lijn van een onmiddellijke exit-strategie uit deze oorlog : door terugtrekking van de troepen en door te weigeren om Europese terreur gevangenen uit te leveren aan de VS.
Commentaires