Victory !!! (fr, Nl, Engl)

Informer n'est pas une liberté pour la presse mais un devoir

16 juillet 2011 Le Conseil d’Etat constate l’illégalité de la décision privant le professeur Luk Vervaet de son accès aux prisons belges Luk VERVAET COMMUNIQUE DE PRESSE CABINET D’AVOCATS JUS COGENS 12 juillet : L’affaire « LUK VERVAET » - Le Conseil d’Etat confirme sa décision prise en extrême urgence et constate, à nouveau, l’illégalité de la décision privant le professeur de son accès aux établissements pénitentiaires Luk VERVAET était un enseignant au comportement exemplaire, très apprécié dans son milieu professionnel. Il travaillait en tant que professeur de néerlandais en prison, à la pleine satisfaction de son employeur, lorsqu’il a été, soudainement, interdit d’entrer dans les établissements pénitentiaires belges pour « raisons de sécurité », sans autre précision. Depuis août 2009, Luk VERVAET luttait contre les décisions arbitraires lui ayant subitement interdit l’accès aux établissements pénitentiaires et, par conséquent, lui ayant fait perdre son emploi. Ces décisions se fondaient sur le fait que Luk VERVAET est un militant, actif mais non violent. Il lui était en effet reproché, en dernière analyse, des « activités [qui] se limitent à des questions de droit de la défense et à une opposition – active mais non violente – aux lois antiterroristes ». Dès le 27 janvier 2010, la Cour d’appel de Bruxelles considéra que la décision du Ministre de la Justice, de priver Luk VERVAET de son accès aux prisons était illégale. Cette juridiction estima qu’il aurait fallu laisser Luk VERVAET se défendre des accusations indirectement portées contre lui. Toutefois, le Ministre de la Justice ne tint pas compte de cette décision judiciaire et confirma son refus de laisser Luk VERVAET poursuivre sa profession d’enseignant en prison. Le Conseil d’Etat fut alors saisi en extrême urgence, d’un recours contre cette seconde décision illégale. Le 16 mars 2010, la plus haute juridiction administrative du pays suspendit d’extrême urgence cette décision illégale. Le Conseil d’Etat dit pour droit que « le dossier administratif ne contient aucun élément permettant au requérant – ni au Conseil d’Etat – de comprendre les motifs pour lesquels la demande d’autorisation d’entrée en prison lui a été refusée » et que « le rejet de la demande d’entrée en prison est une mesure grave, incontestablement prise en raison du comportement personnel du requérant ; que l’administration, avant de prendre une telle décision, aurait donc dû entendre le requérant ». Le Conseil d’Etat précisa que la suspension de la décision attaquée « empêcherait néanmoins l’autorité compétente de reprendre une décision en méconnaissance des motifs dudit arrêt de suspension ». Malgré cet arrêt, le Ministre de la Justice a refusé de se repositionner, arguant que la procédure en annulation était toujours en cours de traitement. Ce faisant, le Ministre de la Justice savait pertinemment que le préavis de Luk VERVAET arriverait à son terme et qu’il perdrait son travail. Le Ministre espérait également qu’après qu’il ait perdu son emploi, le Conseil d’Etat considèrerait que Luk VERVAET n’avait plus d’intérêt à son recours en annulation. Tel n’a pas été le cas. Ce 22 juin 2011, le Conseil d’Etat a confirmé que la décision opposée à Luk VERVAET était illégale. La haute juridiction administrative a estimé que la décision de refus d’entrer en prison pouvait porter atteinte à l’honneur et à la réputation de Luk VERVAET et qu’il avait donc intérêt à faire annuler ladite décision. Elle a également rappelé, comme la Cour d’appel de Bruxelles en janvier 2010, que le Ministre de la Justice devait permettre la contradiction et respecter les droits de la défense Après pratiquement deux ans de lutte judiciaire, Luk VERVAET voit donc reconnaître, de manière définitive, l’illégalité des décisions l’empêchant d’entrer en prison. Malheureusement, cet arrêt arrive après son licenciement. En toute illicéité, le Ministre est parvenu à écarter Luk VERVAET de son activité professionnelle. Le préjudice du professeur est énorme. De zaak "LUK VERVAET" Na twee jaar strijd voor de rechtbank, wordt nu definitief erkend dat de maatregel om Luk Vervaet uit te sluiten uit de gevangenissen onwettig was. 16-07-2011 | Luk VERVAET werkte als leraar Nederlands in de gevangenis. Hij had een voorbeeldig gedrag, graag gezien op zijn werk, zijn werkgever was tevreden over hem. Tot hij plots van de hoogste gevangenisautoriteiten een toegangsverbod kreeg tot alle Belgische gevangenissen omwille van "veiligheidsredenen". Zonder enig woord verdere uitleg. De Raad van State noemt de beslissing om Luk Vervaet de toegang tot de gevangenis te ontzeggen onwettig en bevestigt zijn eerdere vonnis bij hoogdringendheid. Luk VERVAET werkte als leraar Nederlands in de gevangenis. Hij had een voorbeeldig gedrag, graag gezien op zijn werk, zijn werkgever was tevreden over hem. Tot hij plots van de hoogste gevangenisautoriteiten een toegangsverbod kreeg tot alle Belgische gevangenissen omwille van "veiligheidsredenen". Zonder enig woord verdere uitleg. Deze maatregel kostte Luk Vervaet zijn job. Sinds augustus 2009, vecht hij dit arbitraire toegangsverbod aan voor de rechtbank. De beslissing tot uitsluiting was gebaseerd op het feit dat Vervaet Luk een militant is. Wat hem verweten wordt resumeert zich in de volgende zin uit een rapport van de Staatsveiligheid : "activiteiten [die] zich beperken tot kwesties van het recht op verdediging en verzet - actief, maar niet gewelddadig – tegen de anti-terrorisme wetten." Al op 27 januari 2010 oordeelde het Hof van Beroep van Brussel dat de beslissing van de Minister van Justitie, om Luk Vervaet de toegang tot de gevangenissen te ontzeggen onwettig was. In zijn vonnis oordeelde de rechtbank dat Luk Vervaet zich had moeten kunnen verdedigen tegen de beschuldigingen, die indirect tegen hem ingebracht waren. De minister van Justitie negeerde evenwel deze gerechterlijke beslissing en hield vast aan zijn verbod om Luk Vervaet nog langer zijn beroep als leraar in de gevangenis te laten uitoefenen. Dit betekende dat de minister voor de tweede keer een illegale maatregel nam en daarop werd de zaak bij hoogdringendheid voor de Raad van State gebracht. Op 16 maart 2010 schorste de hoogste administratieve rechtbank van het land dat nieuwe besluit op en betitelde de maatregel als 'illegaal'. De Raad van State oordeelde in zijn arrest dat "het administratief dossier geen enkel element bevat dat aan de aanvrager - of aan de Raad van State – toelaat om de redenen te begrijpen waarom hem het verzoek tot toelating tot de gevangenis wordt geweigerd" en dat "de afwijzing van het verzoek tot toegang tot de gevangenis een zwaarwichtige maatregel is, zonder twijfel genomen omwille van het persoonlijke gedrag van de aanvrager. De administratie had de aanvrager moeten horen, alvorens men een dergelijk besluit kan nemen." De Raad van State stelde ook dat de opschorting van het bestreden besluit "de bevoegde instanties moest weerhouden om opnieuw een beslissing te nemen die in tegenspraak zou zijn met de motieven van het opschortingsbevel." Ondanks deze uitspraak weigerde de minister van Justitie ook nu zijn positie te herzien. Ditmaal met het argument dat de procedure tot nietigverklaring nog steeds in behandeling was. Door dit standpunt in te nemen wist de minister van Justitie heel goed dat op die manier de vooropzeg op het werk van Luk Vervaet op zijn einde liep en dat deze zijn baan zou verliezen. De minister hoopte dat eenmaal Luk Vervaet zijn baan verloren was, de Raad van State van oordeel zou zijn dat Luk Vervaet geen belang meer had bij een verzoek tot nietigverklaring. Dit is dus duidelijk niet het geval gebleken. Op 22 juni 2011 herbevestigde de Raad van State zijn positie dat de beslissing tegen Luk Vervaet illegaal was. De hoogste administratieve rechtbank van het land oordeelde dat de weigering om Luk Vervaet tot de gevangenissen toe te laten van aard is om de eer en goede naam van Luk Vervaet te schaden en dat dit besluit moet vernietigd worden. De Raad van State brengt ook in herinnering, net zoals het Hof van Beroep te Brussel al deed in januari 2010, dat de minister van Justitie eraan gehouden is om tegenspraak toe te laten en de rechten van de verdediging te respecteren. Na twee jaar strijd voor de rechtbank, wordt nu definitief erkend dat de maatregel om Luk Vervaet uit te sluiten uit de gevangenissen onwettig was. Helaas komt deze beslissing er na zijn ontslag. Op een volkomen onwettige manier is de minister erin geslaagd om Luk Vervaet zijn professionele activiteit te ontnemen. De schade die hierdoor aan de leerkracht is toegebracht is enorm. http://www.kifkif.be/page?&orl=1&ssn=&lng=1&pge=22&sare=3824 (English) IRR News Belgian prison teacher vindicated By IRR European News Team 14 July 2011, 4:00pm A Belgian prison teacher has won a two year battle against a work ban on security grounds. Luk Vervaet, who had taught in prisons for five years when he was summarily dismissed from his post in August 2009, was a regular commentator on prison issues for national newspapers and had collaborated with academic research projects into prison conditions, high suicides rates, and the growing use of solidarity confinement especially within the context of anti-terrorist regimes. For two years, Luk Vervaet and his lawyers battled through the Belgian courts for an explanation as to why he was banned from working in prisons for reasons of security and the basis of secret evidence provided by the Belgian intelligence services. In a case that has taken many twist and turns, lawyers argued that the director general of prisons, Hans Meurisse, had acted in an authoritarian and unconstitutional manner. The Constitutional Court concurs and in a final judgment made public on 22 June, revoked the ban, citing a 1965 royal decree which require authorities to give 'serious reasons' justifying the imposition of any administrative measure. The judgment emphasised that dissident opinions were not enough to justify denying a citizen his right to exercise his livelihood in a prison. Professor Phil Scraton of Queen's University, Belfast, one of many academics who supported Luk's case from the beginning said that the judgment represented a resounding vindication of Luk's work and commitment to justice. 'It sounds a warning to those in the most secretive of state institutions that they cannot always succeed in silencing and sanctioning their critics and that academic freedom is not bounded by traditional academic institutions... .You have retained your great integrity and determination throughout ... and you have enriched the lives of all with whom you had contact. Many others now owe much to you in bringing the authorities to account.' The Institute of Race Relations is precluded from expressing a corporate view: any opinions expressed are therefore those of the authors.