We hebben geen erkenning nodig van een Palestijnse staat, maar de erkenning van het Palestijnse verzet.
Van 23 tot 29 september 2025 gaat in New York de 80° Algemene Vergadering (AV) van de Verenigde Naties (VN) door. De genocide is het brandende onderwerp waarover presidenten en eerste ministers het woord zullen nemen. Sommige van die sprekers zijn medeplichtig aan de genocide door hun stilzwijgen en hun weigering om iets te doen. Anderen zijn direct verantwoordelijk door hun politieke, militaire en economische steun aan Israël. Sommige Westerse landen zoals België proberen de façade van het Westerse fatsoen te redden door zogenaamd Palestina te erkennen als staat. Niet alleen bestaat er na twee jaar genocide en een complete vernietiging van de infrastructuur niets meer dat zou kunnen lijken op een Palestijnse Staat. Maar er zijn bovendien koloniale voorwaarden gekoppeld aan die erkenning. Ziet u, geen enkel land kan de koloniale moordpartij van Israël stoppen, of Israël verplichten om de grenzen van Gaza te openen voor journalisten, hulpverleners of voor voedsel en water. België is bovendien veel te klein en te onbeduidend om bij Israël iets af te dwingen, zo zei de Belgische eerste minister De Wever. Maar het is wel groot genoeg om de Palestijnen de les te lezen. Zo mag Hamas, volgens Belgïë, niet deelnemen aan verkiezingen en moet het de wapens neerleggen.
Het was ooit anders.
Vijftig jaar geleden veroordeelde de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties het zionisme als een racistische ideologie en werd het Palestijnse verzet officieel erkend. De Wever en co moeten niets nieuws uitvinden op de 80° zitting van de VN, ze moeten alleen maar de oude resoluties herlezen en in ere herstellen.
(Foto's: Actievoerder in de VS houden dag na dag protestacties in voorbereiding van de start van de UNO-bijeenkomst. Op dinsdag 23 september roepen ze op tot een storm aan het UNO hoofdkwartier).
De UNO in 1975: Zionisme is racisme
De jaren 1960-1970 waren jaren van revolutionaire omwenteling. In 1965 erkende Communistisch China als eerste niet-Arabisch land de Palestijnse Bevrijdingsorganisatie. Op 30 april 1975 trok het Vietnamese verzet Saigon binnen en behaalde het een historische overwinning op het Amerikaanse leger in een oorlog die ongeveer twintig jaar had geduurd. In het spoor van die bevrijdingsstrijd verscheen het Palestijnse verzet voor het eerst op het diplomatieke wereldtoneel in 1974. “Met de olijftak en het geweer in de hand” sprak Yasser Arafat de Algemene vergadering van de UNO toe. De UNO stemde de ene resolutie na de andere van steun aan het Palestijnse volk en zijn verzet.
In 1975, vandaag 50 jaar geleden, stemde de Algemene vergadering van de VN, met toen zo’n 150 lidstaten, Resolutie 3379. Zionisme, zo stelde deze historische resolutie, is een vorm van racisme en van rassendiscriminatie. De officiële, nationale ideologie van de Israëlische staat werd op die dag door de wereld veroordeeld als expansionistisch en racistisch, als de ideologie van een koloniaal project. De Verenigde Naties bevestigden het Palestijnse recht op zelfbeschikking en het recht op terugkeer van de verdreven Palestijnen. Alleen Israël en 34 landen waaronder België, Frankrijk, Nederland, Duitsland, Verenigd koninkrijk en de Verenigde Staten stemden tegen. Zeg maar de hele Westerse imperialistische wereld, die vandaag de genocide steunt of laat gebeuren, stemde toen al tegen.
Eerder had de Algemene vergadering met resolutie 3151 (14 december 1973) ook al de alliantie tussen het Zuid-Afrikaanse racisme en het zionisme veroordeeld. Met Resolutie 3210 gestemd in 1974 besliste de AV de Palestijnse Bevrijdingsorganisatie op te nemen als waanemer in de UNO. Een decennium later volgde er een nieuwe resolutie van de VN, resolutie 37/43 gestemd op 3 december 1982, die het “onvervreemdbare recht tot zelfbeschikking van het Palestijnse volk” en van “alle onderworpen volkeren aan buitenlandse en koloniale overheersing” herbevestigde. De resolutie bevestigde ook opnieuw de legitimiteit van ”de strijd van volkeren om [...] zich te bevrijden van koloniale en buitenlandse overheersing en buitenlandse bezetting met alle beschikbare middelen, met inbegrip van gewapende strijd". Er werden tegen deze resolutie geen bezwaren aangetekend en ze werd aangenomen zonder stemming.
Vijftig jaar later, een halve eeuw na deze UNO-resoluties, schrijft Mohammed El-Kurd in zijn recentste boek Perfect Victims : “Het zionisme is de belangrijkste doodsoorzaak in bezet Palestina.”(1) En bitter voegt hij eraan toe: “ook al is het een dood die direct en indirect door mensen wordt veroorzaakt, toch baart dit de wereld niet meer zorgen dan bijvoorbeeld het aantal hartziekten in de VS of het aantal gevallen van dementie in Groot-Brittannië”. In een interview met Democracy Now in het begin van dit jaar hamert hij op hetzelfde thema: “Het zionisme is het middelpunt van alles. Het is de hoofdoorzaak van al het geweld in Palestina” (2) .
Hoe kan het dat een Palestijnse auteur woord voor woord moet herhalen wat vijftig jaar geleden in VN-resoluties al werd veroordeeld? Wat maakt dat al die resoluties dode letter zijn gebleven? Welke catastrofes hebben er in de afgelopen halve eeuw plaatsgevonden die maken dat wat vijftig jaar geleden werd gesteld is omgeslagen naar zijn tegendeel, naar “Israël heeft het recht zich te verdedigen”? Sterker nog: de nieuwe voorzitter van de Verenigde Naties, de voormalige Duitse minister van Buitenlandse Zaken Annalena Baerbock van de Groenen zei het zo: “Zelfverdediging betekent niet alleen terugslaan. Het betekent de terroristen vernietigen. Wanneer de terroristen van Hamas zich verschuilen achter burgers, achter scholen…dan verliezen deze plaatsen hun status van bescherming.”(3) Met andere woorden: Kill them all!
De contrarevolutie
Er was ongetwijfeld de interne corruptie en de vermoeidheid binnen het linkse anti-imperialistisch kamp, maar het was vooral de ineenstorting van het reële socialisme in de Sovjet-Unie en Oost-Europa vanaf 1989 die de finale overwinning bezegelde van het Westerse imperialistisch kamp. De wereld werd unipolair. Revolutionaire en anti-imperialistische programma’s van partijen en bevrijdingsbewegingen, zoals dat van de Palestijnse bevrijdingsorganisatie PLO, werden opgeborgen. Een land als Cuba kwam op de rand van de hongersnood terecht na het afsnijden van alle hulp door het voormalig socialistische kamp. In januari1991 volgde de eerste oorlog tegen Irak.
In 1991 werd Resolutie 3379 ingetrokken op vraag van Israël, opnieuw met de steun van zijn bondgenoten. Israël won over de hele lijn: het land accepteerde om deel te nemen aan de Vredesconferentie in Madrid (30 oktober 1991) op voorwaarde dat de veroordeling van het zionisme werd geschrapt. Dat gebeurde en zo werd de weg gebaand naar wat voor de Palestijnen de capitulatie-akkoorden van Oslo van 1993 zouden worden. Alle Palestijnse verzetsorganisaties die weigerden zich hieraan te onderwerpen kwamen op de Amerikaanse en Europese antiterreurlijsten terecht. Israël werd het Europees koloniaal verlengstuk, de militaire voorpost tegen de Assen van het Kwaad, tegen “het terrorisme”, de Arabische en Islamitische landen. Om de bevolking van Gaza collectief te straffen na de verkiezingsoverwinning van Hamas in januari 2006, riep Israël Gaza uit tot een “vijandige entiteit” en werd Gaza omgevormd tot een openluchtgevangenis voor terroristen. Het getto van Gaza werd een feit mét – opnieuw - de steun van het beschaafde Westen. Van toen af moest Gaza overleven op de rand van leven en dood. Altijd op de rand van de honger. Voor de wereld was de Palestijnse kwestie vergeten en begraven.
Na de uitbraak uit het getto op 7 oktober 2023, begon Israël, in naam van de strijd tegen het terrorisme, de bewuste en geplande genocide in Gaza(4), de endlösung van het Palestijnse probleem, de uitroeiing van het getto van Gaza net zoals dat met het getto van Warschau gebeurde door de Duitse nazi’s, met een leed voor de bevolking dat niet onder woorden is te brengen. In de Verenigde Staten en Europa worden de medestanders van het verzet in Palestina, zij die niet meer doen dan de oude resoluties in herinnering brengen, vandaag beschuldigd van terrorisme en antisemitisme.
Ontwaken
Maar doorheen zijn verzet en zijn ellende deed Gaza de wereld opnieuw ontwaken. 7 oktober 2023 zette Palestina terug op de wereldkaart. Gaza legde de oude, onverzoenbare tegenstelling tussen kolonisten en gekoloniseerden weer bloot. Wat de landen van het Noorden, die beweren het monopolie te hebben over democratie en vrijheid en mensenrechten, weigerden te doen werd in handen genomen door de landen van het Zuiden. Zij haalden het internationaal recht en de verdragen tegen de genocide, die het imperialistische Noorden in de vuilbak had gestopt, opnieuw boven.
Op 29 december 2023 daagde Zuid-Afrika Israël voor de rechtbank van het Internationaal Gerechtshof van De Haag. Voor de eerste keer sinds zijn oprichting in 1948 werd Israël berecht op beschuldiging van het plegen van genocide tegen de Palestijnen. Zuid-Afrika kreeg de steun van landen als Bolivië, Colombië, Cuba, Nicaragua, Brazilië, Mexico en Venezuela. De Chinese delegatie bij het Internationaal Gerechtshof van Den Haag van zijn kant bracht de UNO-resoluties en verdragen van vijftig jaar geleden weer ter tafel.
“Palestijnen hebben recht op gewapende strijd, net als alle volkeren die strijden voor bevrijding en zelfbeschikking” – de Chinese gezant bij Internationaal Gerechtshof in Den Haag
In februari 2024, tijdens de debatten over de Israëlische genocide in het Internationaal Gerechtshof in Den Haag, verklaarde Ma Xinmin van het Chinese ministerie van buitenlandse betrekkingen het volgende. “Het gebruik van geweld door het Palestijnse volk om zich te verzetten tegen buitenlandse en koloniale onderdrukking, bezetting en agressie en voor de oprichting van een onafhankelijke staat is legitiem. Dit geweld komt voort uit de langdurige bezetting van Palestijns gebied door Israël en de langdurige onderdrukking van het Palestijnse volk. Verzet is een onvervreemdbaar recht, vastgelegd in het internationaal recht. Het mag niet beschouwd worden als terrorisme”, zei Ma Xinmin.
Over het zionisme is vijftig jaar geleden alles al gezegd. De genocide kan door niemand worden ontkend. Gaza brandt! De definitieve vernietiging van wat er van Palestina overblijft is aan de gang. Om het werk af te maken wil Israël en zijn Westerse bondgenoten de overgave en ontwapening van het verzet. Voor het Palestijnse verzet geen vorm van akkoord zoals de Goede Vrijdag akkoorden in Noord-Ierland of het Nationaal Vredesakkoord in Zuid-Afrika.
In die omstandigheden moet de erkenning van de legitimiteit van het Palestijnse verzet, van Hamas tot het Volksfront voor de bevrijding van Palestina en van alle andere bevrijdingsorganisaties, vandaag de hoofdbekommernis zijn van allen die willen dat Palestina overleeft.
In Groot-Brittannië vecht Hamas sinds april 2025 zijn plaatsing op de lijst van terroristische organisaties aan.(5) Het is een proces dat al onze aandacht en steun verdient. Een rechtszaak die navolging verdient in alle Europese landen.
Nota's
[1] Perfect Victims and the Politics of
Appeal, Mohammed El-Kurd, Haymarket books 2025
[2) Palestijnse schrijver Mohammed El-Kurd
over ‘Perfect Victims’, Trump en Israëls criminalisering van gedachten | https://www.democracynow.org/2025/2/11/mohammed_el_kurd_palestine_perfect_victims
[3] Annalena Baerbock in de Bundestag
op 7 oktober 2024 ter gelegenheid van de eerste verjaardag van de uitbraak uit
Gaza
Commentaires