Van Oslo-Utoya tot Toulouse-Montauban : de horror van de oorlog haalt Europa in.
(fotos : Afghaanse boeren rond de lijken van kinderen, vermoord op 11 maart) Luk Vervaet We waren hem bijna vergeten, de oorlog, die al tien jaar aan de gang is, zover van ons bed, dat we ons nog nauwelijks realiseren dat hij aan de gang is. Hij duurt ook al zolang dat we ons zelfs niet meer kunnen voorstellen hoe het is om zonder oorlog te leven. En nu, in minder dan een jaar tijd, sloeg die oorlog, brutaal en tweemaal, toe op Europees grondgebied. Eerst in het Noorden van Europa, in juli 2011, dan in het Zuiden, in maart 21012, bereikte hij voor het eerst ook het Europees continent, tenminste onder die vorm. De moordpartijen van Oslo en Toulouse raakten ons tot in onze huiskamers en tot in wat ons het meest dierbaar is : de kinderen. Anders B.Breivik (32) en Mohamed Mehra (23), als protagonisten van de oorlogvoerende partijen, hebben zich niet beperkt tot het anoniem plaatsen van een bom. Ze hebben hun slachtoffers afgemaakt, persoonlijk, systematisch en