De kinderen van de haat
De onthoofding van een leraar: de daad is beangstigend en verschrikkelijk, de woorden om het te beschrijven zijn het evenzeer. Een moord gepleegd met een mes, met blote handen, raakt opzettelijk onze verbeelding, meer nog dan een moord gepleegd vanop een afstand, met een geweer of met een drone. Ze roept een beeld van het verleden op, van barbaarse en primitieve tijden, waarvan we dachten dat ze lang voorbij waren. Maar wat als deze moord een teken was, een signaal over de barbaarse wereld die onze kinderen van ons hebben geërfd? Ik schreef net een klein essay over de moord op George Floyd in de VS en de banden tussen het terrorisme, extreemrechts en de politie in de Verenigde Staten. Toen ik het nieuws hoorde van de moord op de leraar in Paris, trof me de parallel tussen twee jonge moordenaars, de ene in de Verenigde Staten, de andere in Frankrijk. Beide zijn ze de extreme producten van de gewelddadige en fascistische omgeving in onze samenleving.De jonge man in de Verenigde Staten …
