luk vervaet acid*

Jean-Baptiste Godinot  jeanbaptistegodinot@scarlet.be Luk Vervaet  vervaetluk@gmail.com Elisabeth Grimmer  elisabethgrimmer@yahoo.fr M. CHARLES PICQUE c/o Severina Rodriguez Noriega Hôtel de Ville Place Maurice Van Meenen 39 – 1060 Saint-Gilles Tél. (+32.2) 536.03.80 info@charlespicque.be Copie à : -           Belga, RTBF, RTL-TVi, BX1 ; La DH, Le Soir, La Libre, Le Vif, L’Echo -           divers élus des partis PS, MR, CDH, Défi, Ecolo, PTB -           jeunesses des partis politiques Bruxelles, le 26 juillet 2016 Objet : Haren : il est temps que le PS revienne à la raison - Lettre ouverte à Monsieur Charles Piqué Monsieur le Ministre d'Etat, Monsieur le Président du Parlement Bruxellois, Monsieur le Bourgmestre, Cher concitoyen, Au cours des années 2007 et 2008, en pleine crise institutionnelle ouverte avec les élections du 10 juin 2007, un « deal », dont aucune trace ne semble disponible, a été négocié entre les c

par Luk Vervaet Article paru dans  Agenda interculturel - juillet 2016, Eloge des carburateurs. Pour visiter le site cliquez  ICI ( photo manifestation à Haren mars 2015 ) Récemment, deux mouvements sociaux ont sorti de l’ombre le monde caché des prisons. Il y a eu la grève du personnel pénitencier en mai-juin 2016. Et le mouvement contre la méga-prison de Haren, commencé en 2011 et qui continue sa lutte sans relâche.  En prenant des détenus en otage pour obtenir satisfaction, la grève des gardiens a levé le voile sur la situation catastrophique au sein de nos prisons. Elle nous a confrontés à la vie difficile des gardiens. Mais aussi, et surtout, à celle des détenus, qui, en beaucoup d’endroits, y mènent une vie non digne de ce nom. « G rève historique  », «  mouvement sans précédent  » ont écrit certains médias. Cette grève ne donnait pourtant aucune perspective sur l’issue de la crise carcérale. Elle revendiquait avant tout le maintien ou l’augmentation du personnel p

Bij elke Israëlische oorlog tegen Gaza komt Palestina, met zijn lijden en verzet, weer in de kijker. Om daarna weer te verdwijnen uit de actualiteit. Op het ritme van de beelden in de media en volgens de politieke agenda van het moment, verschuift onze aandacht naar andere oorlogen en drama’s, die de huidige wereld kenmerken. Palestina wordt dan een thema dat we overlaten aan groepen die beroepshalve of specifiek rond Palestina werken. Dat op de achtergrond verdwijnen van Palestina is niet altijd een kwestie van slechte wil. We weten soms gewoon niet hoe we Palestina een plaats kunnen geven in onze eigen sociale bewegingen. Met als resultaat dat Gaza, de grootste openluchtgevangenis ter wereld, en de apartheidsstaat Israël blijven voor wat ze zijn. Alsof we wachten op een nieuwe uitbarsting, op weer een nieuwe oorlog. Angela Davis ziet het anders. In de negen hoofdstukken van het boek, met interviews en tussenkomsten in London, Istanbul, Chicago en Saint-Louis, spreekt Angela

door Luk Vervaet   Onder de titel :  “Angela Y. Davis : Freedom Is a Constant Struggle : Ferguson, Palestine, and the Foundations of a Movement” verzamelde Palestina activist en auteur Frank Barat negen interviews, toespraken en essays van Angela Davis uit 2013-2015 [1] . La Fabrique éditions bracht enkele maanden later een Franse vertaling uit: “Angela Davis, Une lutte sans trêve” [2] , zij het zonder het voorwoord van Cornel West. Samen met Martin Luther King, Malcolm X, de Black Panthers, Mumia Ab Jamal is Angela Davis wereldwijd wellicht het meest bekende icoon van de zwarte bevrijdingsstrijd in de VS. De verzamelde artikels in het boek getuigen van haar aanwezigheid in recente bewegingen als Occupy Wall Street, Ferguson, de BDS campagne voor de boycot van Israël, de campagnes tegen de executie van Troy Davis of tegen het politiegeweld in de VS, de Marche Pour la Dignité van october 2015 in Parijs… Wat bij haar aanwezigheid in de strijd van vandaag het meeste opvalt, i