Mijn nieuw boek is uit : I can't breathe, de nieuwe adem van het verzet !

 

Uitgeverij Antidote - Éditions Antidote - Antidote Publishers  http://www.antidote-publishers.be

Om het boek te bestellen, graag 13 euro op het rekeningnummer van Antidote : 

IBAN : BE20 0004 2359 4956   BIC: BPOTBEB1XXX 

met vermelding van uw postadres !

"Leven westerlingen echt in democratieën, met alle transparantie die daarbij hoort? Worden ze beschermd tegen misdaad en terreur door zorgvuldig handelende overheidsdiensten? Nu en dan moeten we twijfelen. Niet ver van onze nogal comfortabele huizen woedt vaak overdadige repressie: in het Amerika van Black Lives Matter, maar gaandeweg ook meer in Europa, ondanks grote verschillen. Voor het geringste misdrijf dienen geweld en gevangenis als oplossing – en soms ontbreekt het misdrijf, maar heeft iemand gewoon de foute huidskleur, herkomst, godsdienst. Dit alles en nog meer wordt in dit boekje uitgebreid gedocumenteerd, door een schrijver met een passie voor recht en gelijkheid. Luk Vervaet biedt ook hoop, door te wijzen op mogelijkheden om de politie in haar huidige vorm te doen verdwijnen. Laten we wakker worden uit onze stenen onverschilligheid".

Joris Note

Woord vooraf 

"Luk Vervaet is een expert op het gebied van de gevangenisproblematiek. Die heeft hij als gevangenisleraar van binnenuit leren kennen, maar zijn ervaringen en zijn inside-informatie heeft hij aangevuld met uitgebreide lectuur en neergelegd in een hele reeks artikels. De bundel ‘De grote sprong achterwaarts. Teksten over straf en gevangenis’ (2016) toont zijn engagement en zijn expertise. Naast de kritische doorlichting van het doorsnee gevangenissysteem besteedde hij ook aandacht aan de excessen in ‘Guantanamo chez nous?’ (2017). De context van het gevangenisgeweld, het extreemrechtse maatschappelijk geweld zoals zich dat in uiterst moorddadige vorm voordeed in Noorwegen, onderzocht hij in ‘Le making-of d’Anders B. Breivik’ (2012). En een andere vorm van geweld, gekoppeld aan het extreemrechtse en het antiterroristische geweld à la Guantanamo, dat van de politie, is het onderwerp van dit boek.

 Dat thema is hoogst actueel. Uit vele landen, voorop de VS, Frankrijk, en ja, ook België en Nederland, komen berichten over racisme en brutaliteit bij de politie, tot en met het zwaar toetakelen, dodelijk kwetsen of verstikken of zelfs gewoon vermoorden van burgers. De moord op George Floyd in de VS heeft het al bestaande protest tegen het politiegeweld tot ongekende hoogten opgestuwd en de afschaffing van de politie op de agenda geplaatst, niet alleen in de VS, maar ook internationaal.

 Oei, geen politie meer? Dat kan toch niet? Wie moeten we dan bellen als er een ernstig probleem is? Wie gaat dan toezicht houden op de naleving van de wetten? Wie gaat het openbare leven in goede banen leiden?

 De terecht radicale visie die in de VS ontwikkeld werd, nadat alle pogingen tot hervorming van de politie op niets uitliepen, is de afschaffing ervan. Dat wil zeggen dat de taken van de politie stelselmatig moeten worden uitgedund en de bijbehorende budgetten aan betere zaken moeten worden besteed, zoals huisvesting, jongerenopvang, psychische hulpverlening enz. Dat opsplitsen en uitdunnen van politietaken is natuurlijk in België ook al bezig, vanuit een heel andere, verwerpelijke achtergrond, namelijk de privatisering: parkeerovertredingen kunnen door gespecialiseerde parkeerwachters worden vastgesteld, en worden de politie geheel of gedeeltelijk uit handen genomen. Maar de politie is ook niet geschikt om mensen met psychische problemen op te vangen. Daar is ze niet voor opgeleid, en daar is een andere aanpak van een ander soort team voor nodig. Afkoppelen dus, inclusief een bijpassend budget. En zo kunnen we doorgaan en de misstanden bij de politie afbouwen door de taken op te splitsen en aan nieuwe instanties toe te vertrouwen. Utopisch? Zeker, en makkelijk te realiseren!

 Of toch niet? Op zich wel, maar bij nader toezien blijkt het politiegeweld samen te hangen met het gevangenisgeweld en de extreemrechtse terreur, en vervlochten te zijn met de staat, die het geweld maar al te vaak toedekt, verontschuldigt, of zelfs verantwoord of noodzakelijk acht. Er is een sociaal systeem aan het werk, dat gebaseerd is op gewelddadige repressie, en dat zich zal verzetten tegen een radicale sanering. Wat op zich makkelijk zou kunnen, wordt daardoor bemoeilijkt, en het zal veel organisatie, actie en uithoudingsvermogen vergen om dat systeem stop te zetten. Maar er is een begin gemaakt, op de eerste plaats in de VS, door de vele organisaties waarvan Luk Vervaet ons acties, standpunten en strategieën meedeelt. De utopie van gisteren is de realiteit van morgen!

 Naast de onthutsende, ja schokkende hoeveelheid incidenten en statistieken waarmee Luk Vervaet ons confronteert – onmisbare informatie! – is zijn boek ook zeer inspirerend. Het toont wat er al gepresteerd is, hoe de zaken kunnen worden aangepakt, wat de uitweg uit de ellende met de politie is. En zo is dit zeer kritische essay tegelijkertijd gedragen door optimisme: het kan anders, het kan beter!"

Eric Hulsens

 185 pagina's,

ISBN : 978-2-930802-26-8,

© Antidote Publishers 2021,

13 euro (verzending inbegrepen)

Klik hier voor de Antidote website